علائم زوال عقل اکنون 9 سال قبل قابل تشخیص است

دانشمندان کمبریج نشان داده‌اند که می‌توان نشانه‌های اختلال مغزی را در بیماران نه سال قبل از تشخیص یکی از تعدادی از بیماری‌های مرتبط با زوال عقل تشخیص داد.

در تحقیقی که امروز در

Alzheimer’s & Dementia: The Journal of the Alzheimer’s Association

منتشر شد، این تیم داده‌های Biobank بریتانیا را تجزیه و تحلیل کرد و متوجه اختلال در چندین زمینه، مانند حل مسئله و یادآوری اعداد، در طیف وسیعی از شرایط شد.

یافته‌ها این احتمال را افزایش می‌دهد که در آینده، بیماران در معرض خطر برای کمک به انتخاب افرادی که از مداخلات برای کاهش خطر ابتلا به یکی از بیماری‌ها سود می‌برند، یا برای کمک به شناسایی بیماران مناسب برای استخدام در کارآزمایی‌های بالینی برای موارد جدید، غربالگری شوند. درمان ها در حال حاضر درمان های موثر بسیار کمی برای زوال عقل یا سایر بیماری های عصبی مانند بیماری پارکینسون وجود دارد. این تا حدی به این دلیل است که این بیماری ها اغلب تنها زمانی تشخیص داده می شوند که علائم ظاهر شوند، در حالی که تخریب عصبی زمینه ای ممکن است سال ها – حتی دهه ها – زودتر شروع شده باشد. این بدان معناست که زمانی که بیماران در کارآزمایی‌های بالینی شرکت می‌کنند، ممکن است در روند بیماری برای تغییر روند آن خیلی دیر باشد.

تا به حال، مشخص نبود که آیا می توان تغییرات در عملکرد مغز را قبل از شروع علائم تشخیص داد یا خیر. برای کمک به پاسخ به این سوال، محققان دانشگاه کمبریج و بیمارستان‌های دانشگاه کمبریج NHS Foundation Trust به UK Biobank، یک پایگاه داده زیست‌پزشکی و منبع تحقیقاتی حاوی اطلاعات ژنتیکی، سبک زندگی و سلامتی ناشناس از نیم میلیون شرکت‌کننده بریتانیایی 40 تا 69 ساله مراجعه کردند.

علاوه بر جمع‌آوری اطلاعات در مورد سلامتی و تشخیص بیماری شرکت‌کنندگان، بیوبانک بریتانیا داده‌هایی را از مجموعه آزمایش‌هایی از جمله حل مسئله، حافظه، زمان واکنش و قدرت گرفتن، و همچنین داده‌هایی در مورد کاهش و افزایش وزن و تعداد افتادن‌ها جمع‌آوری کرد. این به آنها اجازه داد تا به گذشته نگاه کنند تا ببینند آیا علائمی در ابتدا وجود دارد یا خیر – یعنی زمانی که اندازه گیری ها برای اولین بار از شرکت کنندگان جمع آوری شد (بین پنج تا نه سال قبل از تشخیص).

افرادی که در ادامه به بیماری آلزایمر مبتلا شدند در مقایسه با افراد سالم امتیاز ضعیف تری را در زمینه حل مسئله، زمان واکنش، به خاطر سپردن لیست اعداد، حافظه آینده نگر (توانایی ما برای به خاطر سپردن کاری برای انجام کاری بعدا) و تطبیق زوج ها به دست آوردند. این همچنین در مورد افرادی که به شکل نادری از زوال عقل به نام دمانس فرونتوتمپورال مبتلا شده بودند نیز صدق می کرد.

افرادی که به آلزایمر مبتلا شدند، بیشتر از بزرگسالان سالم، در 12 ماه گذشته سقوط کرده بودند. آن دسته از بیمارانی که به یک بیماری عصبی نادر معروف به فلج فوق هسته ای پیشرونده (PSP) مبتلا شدند، که بر تعادل تأثیر می گذارد، بیش از دو برابر افراد سالم در معرض خطر افتادن بودند.

برای هر بیماری مورد مطالعه – از جمله بیماری پارکینسون و زوال عقل با اجسام لوی – بیماران در ابتدا سلامت کلی ضعیف‌تری را گزارش کردند.

نویسنده اول Nol Swaddiwudhipong، یک پزشک جوان در دانشگاه کمبریج، گفت: “وقتی به تاریخچه بیماران نگاه کردیم، مشخص شد که آنها چندین سال قبل از اینکه علائم آنها به اندازه کافی آشکار شود تا تشخیص را سریع کند، برخی از اختلالات شناختی را نشان می دادند. اختلالات اغلب ظریف بودند، اما در تعدادی از جنبه های شناختی.