ایمان، ستون استوار و بنیادین زندگی انسان در این جهان پرآشوب و ناپایدار است.
در میانه‌ی طوفان‌های زندگی، تنها این ایمان است که همچون چراغی روشن، راه را از میان تاریکی‌ها نمایان می‌سازد.

ایمان، نه تنها دل‌ها را از هراس و تردید دور می‌کند، بلکه قدرتی فراتر از توان انسان را به او می‌بخشد تا در برابر سختی‌ها و مشقت‌های روزگار ایستادگی کند.

انسان‌هایی که از این گوهر بی‌بها محروم‌اند و ایمان را در دل خود نیافته‌اند، همچون برگ‌های خزان‌زده در بادهای بی‌رحم زندگی سرگردان می‌شوند.

آنان که دل‌هایشان از نور ایمان بی‌بهره است، در مواجهه با مشکلات و سختی‌ها، دچار شک و بی‌ثباتی می‌شوند. این افراد، در لحظات بحران، قدرت و اراده خود را از دست داده و به آسانی تسلیم می‌گردند.

در حالی که ایمان، قلب‌ها را به صخره‌ای استوار و غیرقابل‌تزلزل تبدیل می‌کند، نداشتن آن انسان را به موجودی شکننده و بی‌پناه تبدیل می‌نماید.

ایمان، همچون پرچمی است که در طوفان‌ها برافراشته می‌ماند، و هرکه به آن چنگ زند، از سرگشتگی و سردرگمی نجات می‌یابد.

ایمان، همان نیرویی است که از درون به انسان شجاعت می‌بخشد تا در برابر تلاطم‌های زندگی نه تنها ایستادگی کند، بلکه پیروزمندانه از آن‌ها عبور نماید.
دل های خوب شما از نور ایمان پر فروغ باد

ارادتمند
امیر مهرداد خسروی
@khosravinet