شان نزول سوره هل اتی | آوای محبت
پادکست ” شان نزول سوره هل اتی ”
در شان نزول اين سوره شريفه آمده است كه: «ابن عباس» میگويد حسن و حسين (علیهماالسلام) بيمار شدند، پيامبر (صلوات الله علیه و آله) با جمعی از ياران به عيادتشان آمدند و فرمودند: ای ابوالحسن خوب بود نذری برای شفای فرزندان خود میكردی، علی و فاطمه (علیهما السلام) و فضه كه خادمه آنها بود نذر كردند كه اگر آنها شفا يافتند سه روز روزه بگيرند.
چيزی نگذشت كه هردو شفا يافتند، در حالی كه از نظر مواد غذايی دست خالی بودند روزه گرفتند، علی (علیه السلام) سه من جو قرض كرد و فاطمه (سلام الله علیها) يك سوم آن را برای افطار آرد كردند.
هنگام افطار سائلی بردر خانه آمد و گفت: السلام عليكم يا اهل بيت النبوه مستمندی از مستمندان مسلمين هستم غذايی به من بدهيد خداوند به شما از غذاهای بهشتی مرحمت كند.
آنها همگی مسكين را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب ننوشيدند.
روز دوم را همچنان روزه گرفتند و مو قع افطار وقتی غذا را آماده كردند يتيمی بر در خانه آمد، آن روز نيز ايثار كردند و غذای خود را به او دادند و با آب افطار كردند.
در سومين روز اسيری به هنگام غروب آفتاب بر در خانه آمد باز هم سهم غذای خود را به او دادند، هنگامی كه صبح شد علی (علیه السلام) دست حسن و حسين عليهماالسلام را گرفته بود و خدمت پيامبر آمدند، هنگامی كه پيامبر (صلوات الله علیه و آله) آنها را مشاهده كرد ديد از شدت گرسنگی می لرزند، فرمود: اين حالتی كه در شما می بينم برای من بسيار گران است.
سپس برخواست و با آنها حركت كرد، هنگامی كه وارد خانه فاطمه (سلام الله علیها) شد ديد در محراب ايستاده در حاليكه از شدت گرسنگی شكم او به پشت چسبيده و چشمهايش به گودی نشسته، پيامبر با ديدن اين صحنه بسيار ناراحت شد.
در اين هنگام جبرئيل نازل شد و گفت: «ای محمد اين سوره را بگير، خداوند با چنين خاندانی به تو تهيت می گويد سپس سوره هل أتی را بر او خواند.»
در روايات اهل بيت (علیهم السلام) آمده است: چهار چيز است كه اگر در مؤمنی باشد خدا او را در اعلی عليين در غرفههايی بالاتر از ديگر غرفهها در شريفترين محل جای می دهد: كسی كه يتيمی را پناه دهد و به او نظر محبت اندازد و نسبت به وی پدری مهربان باشد، كسی كه به ناتوان رحم كند و او را ياری دهد و امورش را كفايت كند، كسی كه هزينه پدر و مادرش را بپردازد و با آنان مدارا كند و نسبت به هر دو نيكی ورزد و آنان را غصه دار نكند و كسی كه به حق غلام و كنيز و خدمتكارش تجاوز نكند و او را بر آنچه تكليف می كند ياری دهد و او را در اموری كه در طاقت او نيست به كار نگيرد.
حق يتيم آن چنان عظيم است كه قرآن ۲۳ بار از آن ياد كرده و عناوين احسان به يتيم، اكرام و اطعام او، انفاق به يتيم، حفظ مال يتيم و موارد ديگر را آورده است و بخش جداگانه ای نيز در روايات اهل بيت (علیهم السلام) به اين موضوع مهم اختصاص يافته است.
آوای محبت